تغییرات بینایی در اثر تزریق داخل زجاجیه‌ای بواسیزوماب (اواستین) با یا بدون تریامسینولون در مقایسه با فوتوکوآگولیشن ماکولا به عنوان درمان اولیه ادم ماکولای دیابتی براساس تحلیل میان‌دوره‌ای

هدف: تعیین تاثیر یک بار تزریق داخل زجاجیه‌ای بواسیزوماب (اواستین) به تنهایی یا همراه با تریامسینولون و مقایسه آن با فوتوکوآگولیشن لیزری ماکولا (MPC) به عنوان درمان اولیه ادم ماکولای دیابتی (DME). روش پژوهش: این کارآزمایی بالینی تصادفی‌شده سه‌بازویی، بر روی 103 چشم مبتلا به DME بارز بالینی از 97 بیمار بدون سابقه درمان قبلی، انجام شد. چشم‌های مورد مطالعه به صورت تصادفی به 3 گروه تقسیم شدند: گروه تزریق داخل زجاجیه‌ای بواسیزوماب (IVB) شامل 37 چشم، گروه تزریق داخل زجاجیه‌ای بواسیزوماب و تریامسینولون (IVB/IVT) شامل 33 چشم و گروه MPC شامل 33 چشم. پیامد اصلی مورد سنجش، بهترین دید اصلاح‌شده (BCVA) بود. نتایج تحلیل میان‌دوره‌ای مطالعه در این جا ارایه می‌شوند. یافته‌ها: میانگین تغییرات BCVA براساس لوگمار در هفته 12 در سه گروه IVB، IVB/IVT و MPC به ترتیب به قرار زیر بود: 23/0±22/0-، 31/0±13/0- و 31/0±08/0+. آنالیز رگرشنی GEE (generalized estimating equation) نشان داد که بهبود بینایی در گروه IVB در هر دو مقطع 6 (001/0P<) و 12 (024/0P=) هفته معنی‌دار بود؛ در حالی که بهبود بینایی در گروه IVB/IVT تنها در هفته ششم از نظر آماری معنی‌دار بود (001/0P<). ضخامت مرکزی ماکولا در گروه‌های IVB و IVB/IVT، تنها در هفته ششم کاهش قابل توجهی را نشان داد (001/0P<). نتیجه‌گیری: در مقطع سه ماهه، بهبود بینایی در بیماران دچار DME، در صورت استفاده از تزریق داخل زجاجیه‌ای بواسیزوماب بیش‌تر از درمان با فوتوکوآگولیشن لیزری است به علاوه، به نظر می‌رسد که اضافه کردن تریامسینولون به IVB، با فایده بیش‌تری همراه نیست. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1387؛ دوره 14، شماره 2: 108-99.